ھي رات رڳو آھي سانجھي کان سحَر تائین
ساھن جو سفر رھندو ساجن سان سفر تائین
ھي روح تہ ھو تاڙو تون ڏور ڪڪر وانگي
پھچي بہ ڀلا ڪیئن ھا ھي پیاس پلر تائین
تون ٿالھ ڀري گلڙا پوڄا جي لئہ نڪتین
ڪیڏي نہ ڦھلجي وئي سرھاڻ مندر تائین
واقف نہ ھئس آئون ڪنھن سخن طرازي کان
ڪي نیڻ وٺي آیا ھن ڏات نگر تائین
دردن جي طوالت جو ھڪ ھي بہ سبب آھي
پھتي نہ ڪڏھن منھنجي ڪا آھ اثر تائین
چئو ڇا تہ ٻڌایان مان جیون جو سفر ڪھڙو
تنھنجي ئي پڌر کان ھو تنھنجي ئي پڌر تائین
مان پاڻ وساري ٿو خود نانءُ ڇڏیان چندر
اي یار سمائین ھا ایڏو نہ اندر تائین —
No comments:
Post a Comment